Nadwaga i otyłość - co zyskujesz chudnąc? część II

Większa sprawność fizyczna
Włączenie ćwiczeń fizycznych do programu odchudzającego zwiększa procentowy ubytek tkanki tłuszczowej, przy znacznie mniejszym ubytku tkanki mięśniowej, przyspiesza spoczynkową przemianę materii, co chroni przed wystąpieniem efektu jo-jo po zakończeniu odchudzania. Następuje poprawa ogólnej sprawności fizycznej i psychicznej, co jest motywacją do kontynuowania programu odchudzającego. Korzystniejsze są ćwiczenia długotrwałe, typu wytrzymałościowego, niż wysiłek krótki i intensywny. Długotrwały wysiłek fizyczny, w przeciwieństwie do krótkotrwałego, hamuje apetyt. Aktywność ruchowa obniża podwyższone stężenie glukozy, lipidów oraz insuliny we krwi. Sprzyja też obniżaniu podwyższonego ciśnienia tętniczego krwi.
Radość z życia
Większość osób z nadwagą i otyłością ma niską samoocenę, czuje się mniej atrakcyjna. Rzutuje to na relacje z partnerem, rodziną oraz w środowisku pracy. U części jest to tylko obniżenie nastroju, ale również często występuje depresja. Z drugiej strony, jedną
z najważniejszych przyczyn rozwoju otyłości i niepowodzeń w jej leczeniu są zaburzenia natury emocjonalnej. Istotnym problemem jest nieumiejętność radzenia sobie ze stresem. Napięcie nerwowe, złość, przemęczenie, lęk, smutek, poczucie samotności - prowokują jedzenie. Nadmiar masy ciała oraz częste, bezefektywne kuracje odchudzające, kończące się efektem jo-jo, mogą prowadzić do izolacji społecznej. Konsultacje psychologiczne u wielu osób są niezbędnym elementem programu odchudzającego. Chudnięcie, poprawa sylwetki, pochwały zbierane od innych wyraźnie poprawiają nastrój. Wiele osób zaczyna wierzyć, że jest w stanie istotnie wpłynąć na swoje życie, angażuje się w nowe projekty.
Mniejsze ryzyko chorób
Chudnięcie przynosi nie tylko poprawę nastroju i efekty estetyczne. Każde kilka kilogramów mniej to wymierne korzyści zdrowotne. Redukcja masy ciała o 5-20% zmniejsza ryzyko rozwoju chorób związanych z otyłością (cukrzycy typu II, nadciśnienia tętniczego, choroby niedokrwiennej serca, hiperlipidemii, kamicy pęcherzyka żółciowego). Poprawia się wydolność fizyczna. U osób z już rozpoznanym nadciśnieniem tętniczym obniża się ciśnienie i czasem możliwa jest redukcja dawek stosowanych leków. U chorych na cukrzycę typu II następuje obniżenie stężenia glukozy we krwi.
Otyłości często towarzyszy także podwyższone stężenie triglicerydów i frakcji LDL-cholesterolu, a niskie stężenie frakcji HDL-cholesterolu we krwi. Zaburzenia te sprzyjają rozwojowi miażdżycy i jej powikłań. Redukcja masy ciała wpływa na obniżenie stężenia frakcji LDL-cholesterolu i triglicerydów oraz na zwiększenie stężenia frakcji HDL-cholesterolu. Nadmiar tkanki tłuszczowej w jamie brzusznej powoduje stłuszczenie wątroby, co zaburza jej funkcje i prowadzi do wzrostu stężenia enzymów wątrobowych. Redukcja masy ciała i prawidłowa dieta zmniejszają objawy stłuszczenia wątroby.
Długotrwały nadmiar masy ciała przyczynia się również do powstawania zmian zwyrodnieniowych w układzie ruchu. Chudnięcie zmniejsza dolegliwości stawowe. U osób otyłych znacznie częściej występuje tzw. zespół bezdechu podczas snu, prowadzący do rozwoju nadciśnienia tętniczego i zaburzeń rytmu serca. Redukcja masy ciała to jeden z podstawowych elementów leczenia tego schorzenia.
Otyli mężczyźni częściej chorują na raka jelita grubego, odbytnicy i gruczołu krokowego, a otyłe kobiety - na nowotwory błony śluzowej macicy i piersi. Trwała redukcja masy ciała zmniejsza ryzyko rozwoju powyższych schorzeń. Redukcja masy ciała to także jedno z ważniejszych działań podejmowanych w leczeniu niepłodności.
Podsumowując można stwierdzić, że osoba która chudnie - pracuje na lepszą, zdrowszą przyszłość swoją i swojej rodziny.
Lek med. Ewa Matyska-Piekarska, „Genesis Clinic” Europejskie Centrum Leczenia Otyłości Dzieci i Dorosłych, Warszawa, ul Pańska 73, tel. 022 314 71 70